i Feliz !

En dat het schandalig is dat ik al twee volle maanden uit de blogosfeer verdwenen ben. Meer nog, dat ik al twee maanden geen blogs meer lees. Behalve ishku en caramel dan, om van het Deinse leven op de hoogte te blijven, en floulouise ook, omdat die nu eenmaal ook in Spanje zit en soms wel eens een deelgenootje in de onvermijdelijke stress is. En nu ik door lumbago geveld een hele week mijn overactieve ik moet intomen, nog maar eens een postje. Niet dat ik weet waar te beginnen. Want ik kan over zoveel schrijven. Over de kastanjeverkopers op elke hoek van de straat. Over de loterijtrekking van Kerstmis, waar men twintig euro per lotje voor neertelt, in de hoop de ‘gordo’ (of ‘dikzak’) te hebben. Ingevoerd door Carlos III en zelfs niet tijdens de Guerra civil tegen te houden. Oja, en dat de Sint hier geweest is, met cuberdons, de zak van sinterklaas, drie dvd’s en evenveel spuiten in mijn poep. Maar ook met kerstkalenders en chocolate. En dat als je een ‘chocolate’ bestelt in mijn favo café, je er het antwoord krijgt ‘dat ze daar wel geen drugs verkopen’. En dat ik van mijn leven nog nooit zoveel porro, wiet, hasj…-aanbiedingen gekregen heb. En dat ze dat graag delen, en zelfs als cadeautje meegeven naar huis als je weer al eens om half twaalf ’s avonds naar iemands huis ging om paella te eten. En dat ik een overhoeveelheid vitamine-C heb, aangezien ik, hoe exotisch, de appeltjes van oranje in allerlei maten live vanuit de huerta geplukt heb. De huerta van Salva, die een landhuis heeft niet ver van hier, tussen de bergen van de Sierra Espuña. En dat we daar gisterenochtend een rijkelijk ontbijt verorberd hebben, buiten, onder een stralend-blauwe hemel. En dat ik mijn sokkevoeten dit weekend in een landhuis aan de houtkachel verwarmd heb. Dat de straten van Murcia overbelicht zijn van de kerstversiering en je je ogen moet toeknijpen om niet high te worden van al die wit-rood-gele flikkerlichtjes En dat dat vorige week toen het overdag nog twintig graden was veel te surrealistisch leek. En mijn Spaans stukken beter gaat. Dat er betogingen in de straten zijn tegen de massale immigraatsie van Duitsers, Engelsen en anderen in het integere Murcia-aan-de-rio-Seguro-landschap. Dat ik blij ben mijn fleece meegenomen te hebben van thuis, voor de veel te koude nachten zonder verwarming. En dat ik bijgeleerd heb, dat men in België ook met nieuwjaar geld gaat schooien aan de deuren, en dan iets van nieuwjaarkezoet en lief zingt. In Deinze doen ze dat toch niet, ik ken dat liedjen zelfs niet…

Veel te veel indrukken, ervaringen, Spaans en vanalles. Ik kus u van verre.