Manic tuesdays

Ik vond het wel tof. Inspiratieloze maan - en andere dagen overkomen mij herhaaldelijk.

Daarom stoor ik u in de komende 3 minuten met antwoorden op volgende vragen...

Heb je ooit een beugel gedragen? Welke herinneringen heb je aan die periode?

Uhu. Including buitenbeugel ’s nachts. Die ik bewust in het meest spannende gaatje deed omdat ik dacht dat hoe meer zeer het deed, hoe beter het was. Lees: hoe sneller ik er vanaf zou zijn. Dat ik daardoor mijn tanden zo mogelijk nog schever trok realiseerde ik mij echter pas na 2 en een halve lange jaren op zijn blokjes door het leven gegaan geweest te zijn. (taalkoe?).

Ben je in het bezit van littekens? Welke?

Meerdere. In opklimmende volgorde...

Achillespees: door steeds maar die blijn die ik in Schotland opliep open te lopen (te spannende schoenen?).

Vervolgens staat het op mijn knieën vol met littekens. En mama smeerde die steeds vol met rode jood. U weet wel wat dat is. Verder op mijn linkerbovenbeen eentje van 7 cm, daterend uit de derde kleuterklas bij juffrouw Bea. Die had ons nog zo gewaarschuwd dat we niet op de banken mochten lopen. Het had geregend en de planken waaruit de bank indertijd bestond waren verrrrry slippery. K. heeft daar een lelijke val gemaakt. En het maar niet aan de juffrouw durven tonen. Ik mocht er immers niet op lopen.

Rechterhand: een rond plekje. Ooit eens een wratje gehad daar. Dat moest weggevroren worden. Wat resulteerde in een opgezwollen luchtbel waarin het wratje dreef. Ik heb dat opengestekt en afgeknipt.

Kin: Vlaamse Ardennen, 2^e leerjaar. Al fietsend wees mama mij op het mooie landschap. Ze had beter naar de steen gewezen die voor mijn wiel lag. Ik bijgevolg bloedend als een rund bij een vriendelijke madam haar witte washandjes volgebloed en haar trommelvliezen kapot gebleit. En later ook die van de dokter. ’t Is geplakt geweest. Daarom dat ik ook niet snap dat het lijkt op een piratenlitteken, including de horizontale streepjes.

Linker onderlip: K. vond het vroeger heel leuk om te slieren op haar kousen. En van je “Wiiii, ik heb zeker drie meter geslierd!”. Tot ik tegen 15 km per uur met mijn lip tegen de hoek van de keukentafel botste. Dat deed zeer. Ik heb wel een playmobilindiaan gekregen omdat ik zo flink was geweest toen de dokter mijn lip weer moest toenaaien. Slim bekeken van de mama, zo na dat kin-incident.

Linker mondhoek: een cystje laten verwijderen. Stomme plek. Irritant ook.

Heb je ooit iets gebroken?

Nieje. Ik drink veel melk. Ik kan tegen een stootje.

Teloefening: hoeveel dagen heb je in dit leven al in een ziekenhuis doorgebracht als patiënt? (geboorte niet meegerekend)

Euh, dat moeten drie dagen geweest zijn. Een eerste keer twee dagen ten gevolge van een hersenschudding. Wij hadden een trapeze aan onze schommel hangen. That was fun! Ik nam een aanloop, hijste mijn benen tussen mijn handen, haakte vervolgens al heen-en-weer-slingerend mijn benen over die trapeze. En liet los. Dan hing ik ondersteboven en handsfree te bengelen. Tot ik er afviel dus.. En dan nog eens voor mijn wijsheidstanden ook,…

Hou je wel of niet van televisie-programma's waarin open en bloot wordt geopereerd?

Eeuw, eerlijk gezegd, ik heb er zo nog geen enkel gezien. 't Zal aan het gebrek aan TV èn kabel liggen...