Grr

Kijk, ik moet iéts doen om centjes te verdienen. En daarom ga ik iedere zondag gaan werken in een cafeetje niet ver van Deinze City Downtown.

En ik deed dat graag. Vroeger toch. Recentelijk kregen we nieuwe bazen. 't Leek me dat dat allemaal wel ging meevallen. Nieuwe kas, een echte muziekkompjoeter, een nieuw koffiemachien, nieuwe biersoorten, minute maid ACE, en nieuwe slaatjes, olé!

Maar dat was buiten the mean and evil Johnny gerekend. Johnny (zeg maar John) is een klein dik ventje met stinkende adem en snor. Daar moet ik zowizo al niet van weten, maar had hij nu vriendelijk geweest dan kon ik hem zijn uiterlijk nog wel vergeven. Maar dat is hij dus niet.
Niet alleen zit hij constant op je vingers te kijken of je op de juiste knopjes der kas duwt. Of er wel nootjes op je plateau staan, of er wel een advocaatje bij de koffie staat. (God die advocaatjes, ik zou ze...).

Maar beeldt u zich eens hetvolgende in...

Situaatsie 1:
Er komt een hoopje nieuwe mensen binnen. 10 seconden erna staat hij al met zijn wijsvinger op je schouder te tikken: 'nieee-hieeuuwee meenseeeeen! Ga je er nog bij gaan ofzo?'
'Maar Johnny, ze zitten nog niet neer'
Waarna een errug verongelijkte blik volgt, (betekenend: Wàt? een meisje dat mij tegenspreekt? You dare...), gevolgd door een zucht die ze tot het ander eind van het café wel moeten voelen, en een blik die in een ongecontroleerde 'hell!' - reflex richting plafond schiet.

Situaatsie 2:
K. hier heeft dorst. En als een mens dorst heeft moet hij drinken. En liefst iets lekker ook. dat verdient ge wel als ge constant moet rondhotsen, niet? Dus voornoemde ACE komt daarvoor in aanmerking. Maar nen mens zou voor minder niet meer durven drinken..
"Aha, dorst?"
"Jaha, 't is dan ook druk he."
"Ah, ik heb nog geen dorst"
"Allez gij.." (denkend: Als ge uw poten niet uitsteekt kunde geen dorst krijgen he.)
"Ja... Zeg maar, typt gij dat wel in, als gij iets neemt om te drinken?"
"Ahja gelijk dat ge zei"
"Aah ma ge doet dat verkéérd! Dat moet dáár!"
Note: iedere week verandert dat dus he. De ene keer moet dat onder 'gratis' ingetikt worden, de andere keer onder 'personeel' en gisteren was't dan een streepke zetten op het prikbord in de keuken..
Pak je een uur later dan maar een watertje, dan zie je hem echt denken: 'god, is ze weer aan't drinken, ja? Ze weet zij niet wat dat ons kost, zekers?'

Situaatsie 3:
Het is koud buiten. En dan wilt een mens wel eens iets warms drinken. En iets alcoholisch. Een Irish coffee leent zich hier uitstekend toe, isn't it? I admit, der kruipt meer tijd in om zoiets te maken dan om pakweg een cola uit te schenken. Maar als ge dan op 't einde van de dag een zware zucht hoort, gevolgd door "ik heb zèsènveertig! ... 46! Stel u voor... Irish koffies moeten maken vandaag! Dan denkt ieder ander normaal mens toch ook 'zit ge dat nu echt te tellen?'
En 't toppunt is dan nog dat hij bijna niets anders moet doen dan die Irish Coffees maken. Want zelf zijn gat opheffen en de bestellingen gaan opnemen, borden gaan afruimen, tafels gaan afvegen, stoelen goed gaan zetten, onderleggerkes gaan plaatsen, koffieplateautjes naar de afwas brengen en ginds ook alles stapelen, rekeningen gaan brengen, af te rekenen, glazen te spoelen, bestellingen klaar te maken,... is te veel gevraagd, want waarvoor betaalt hij anders zijn personeel?

Situaatsie 5:
Je werkt al twee maanden bij hem. Nog steeds kan hij je naam niet onthouden.

Situaatsie 6:
Het is half tien 's avonds. In het café zitten nog maar drie klanten. Achter de toog staan twee mensen, in de keuken ook twee en aan de afwas ook één. Dan is de enige normale reactie toch van 'stop maar voor vandaag.' Maar neen, eerst moet er gegeten worden...

En wij krijgen geen eten verdomme! Na 7 uren constant heen-en-weer-lopen wilt ge ook wel eens gaan zitten, denk ik zo..

Geef toe, ook u zou zot komen!
Hanyway, 't zal daar voor mij niet meer al te lang moeten duren denk ik...